Yüreðimde bilinmeyen bir kor beni içten içe yakýyor Karþýma geçmiþler bence zavallýlar acýyarak bakýyor Aralarýndan birisi çýkmýþ bana olmadýðýný söylüyor Ýçimden diyorum onlara benide Allah’ým görüyor
Nasýl bu hallere düþtüðümü o sevdam biliyor Biliyorum ki þimdi oda beni deli gibi özlüyor Yine biliyorum ki mazimizi anýp hayalimi seviyor Kapýsýný açmýþ beni gönül sarayýna bekliyor
Beklesin dursun oda acý çekiyor benim yokluðuma aðlýyor Tanýþtýðýmýz günlerde yazdýðým mektuplarýmý okuyor Yastýðýnda býraktýðým saç tellerimi hatýra diye arýyor Siyah beyaz tozlanmýþ resmimi avuçlarýnda öpüyor
Vasýf’ý düþlerken bir ses duysa hemen kapýya koþuyor Yorgunluðun etkisiyle kendinden geçip olduðu yerde uyuyor Düþlerinde benimle mutlu oluyorken irkilip kendine geliyor Acýk kapýlar, yolumu gözlüyorken bedeni soðuk soðuk terliyor
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU 28.05.2014 ÇARÞAMBA
Sosyal Medyada Paylaşın:
vasıf temel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.