Senin yanındaydı Tanrı...

Ben kýþ idim üþürdüm sana sense yazdýn.
Soðuktum.
Daha kendini ýsýtamazdý güneþim.
Kuþlarýn göç yerinde deðildim.
Ne dökülecek yapraðým oldu benin.
Nede sokaklarda oynayan çocuklarým.
Ýnsan bir kere ölürdü hani.
Cinler melekler bir kere.
Ama doðduktan sonra...
Bense daha doðmadan ölürdüm.
Her gece yýldýzlarý izlerdin sen.
Lapa lapa kar yaðdýrýrdým ben.
Senin denizlerim vardý masmavi.
Benimse daðlarým beyazlarla çevrili.
Zýttýk iþte sevgili.
Ne sen eritebildin beni.
Ne de ben yaðabildim üzerine deliler gibi.
Ve senin yanýndaydý tanrý.
Bense içimde barýndýrýyordum þeytaný.
Yani iþin özeti þu sevgili.
Öyle olurdu her zaman hani.
Þeytan ne kadar dirense de yenilirdi tanrýya.
Bizde öyleydik ya!
Hiçbir zaman direnemezdim sana.
Yüreðim esir kalýrdý bakýþlarýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: