Buruk yüreklere konuk bir tarla kuþuyum Nadasa býr/aktýðým aþk meretinden umutsuzum Kahýrla acý yüreklerin karasabanýna koþulmuþum Çamurlarýnda cebelleþtikçe batýpta çýkamýyor ki Us’um Lakin viraneleri mesken bir tarla kuþuyum
Bað evimdeyim kepenklerim bozuk yerim pek salaþ Göçünüyor hayat göz kapaklarýmdan pür telaþ Asýldýkça dalýndan þimale akýtýyor çið kurusu yaþ Zulama baskýný an meselesi silahlý gecenin sanki ayyaþ Yýl/dýzlara hasret umutsuz bir tarla kuþuyum
Tutup göt/ürüyor kara giysili þövalyeler ellerimde kelepçeyle Ve s/açlarýna kar yaðsada sevinemeyeceksin asla akibetime Tütünü alýp kaçakçýdan sunarken yorgun ciðerlerime Rüzgâr sürtüklük edip k/okunu sürüyor habire zihnime Kuru soðan tadýyla mercimek çorbasý ziyafetime Oysa dikenli tellerde takýlý bir tarla kuþuyum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.