SUSUZ VEDA
Noktasý virgülü olmayan yalnýzlýklar baktý gözlerine; git diyemedi...
Gecesi karanlýk, gündüzü karanlýk sözler dolandý etrafýna; sus diyemedi.
Bir bakýþ attý, bilmediði tanýmadýðý yüzlere; anla diyemedi.
Noktasý virgülü olmayan yalnýzlýklarý bu yüzden seçti mutluluk...
Ve sahipsiz bir çocuk gibi býrakýp gitti bizi uzaklara...
O yüzden belki de içimizin bu sýnýrsýz acýmalarý...
Sonlanmayan iç sýkýntýlarý bu yüzden...
Kapýyý çalan sese koþuyoruz þimdi... Bekliyoruz... Yok... Gelmeyecek...
Her daim yanýmýzda olup, fark edemediðimiz mutluluðun sesi, bu defa buradayým demeyecek...
Gitti...
Noktasý olmayan virgülü olmayan sonsuz yalnýzlýklar diyarýna...
Demek ki o da yoruldu.
Yorduk... Býktýrdýk onu da kendimiz gibi...
Susuz vedalarda kaybettik biz mutluluðu....
En mükemmeli ararken, en yakýnýmýzý sildik.
O “gör beni buradayým” dedikçe, biz kaçmadýk mý ondan?
Þimdi yüz asýp, selam sabah vermeden, akþamlarý bekleyip tekrar sabahlara uyanmalarýnýzý neden zannedersiniz?
Sizi kemiren asabiyetleriniz bu yüzden...
Memnuniyetsizlikleriniz hatta baþkalarýný memnuniyetsiz ediþiniz...
Þimdi yalnýz ve özgürsünüz...
Karanlýk dar duvarlar var etrafýnýzda...
... Masanýzýn baþýnda okunmayý bekleyen kara dosyalar
...Her an dalmaya hazýr asabi taraflarýnýz var...
...Ve çözüm bekleyen onca sorun...
Ama özgürsünüz...
Fark edemediðiniz mutluluk yok artýk hayatýnýzda...
Gitmek iþte bu kadar basit ve acý...
Terk etmez sandýklarýnýz bu kadar uzak...
En dar anýnýzda, sýkýlma dercesine “derin nefes al” diyen ses mutluðundu...
“Her þey yoluna girer önce saðlýk” diye sizi dürterken sizin elinizin tersiyle ittiðiniz þey de mutluktu...
Þimdi o yüzden çok hastalýklar ve sebebini bilemediðimiz o garip huzursuzluklar...
Ama özgürsünüz, artýk mutluluk yok hayatýnýzda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.