sizi kendi aðzýnýz ve kendi ellerinizle seveceðim bir resimden aldým bu cesareti; tarih bilinciyle yoðrulmuþ borderline çukurundan emanet belki de vaveyla unuttum hangi kutsal suhuftan yansýdý dilime ve hangi ayette geçti adým adýnýzla yan yana kim bilir.. suhufu ibrahimdi mesela
soru sormayýn bana yanýltýrým bunca yanýt dururken gözlerinizle diliniz arasýnda sizi uzun uzun aðlatýp bazen de güldüren sesim biraz necip fazýl okumak gibi bir þeydi bakmak gibiydi ya da mona lizaya
yitirdim ellerimi ve umuda dair sadaðýmda ne varsa kediler bile mýrýldanýr bunu ve elbette sarhoþlar ve diz kapaðýnda yaralar saklayan evde kalmýþ kýzlar yýlký zamanýndan kalmadýr bu kadim telaþ kardelenler ve belemir çiçekleriyle süslenmiþ bir nidasýnýz yüreðimle dilim arasýnda
bir bahçeyi tarumar ettiðimiz doðrudur elbirliði ile sarhoþ taklidi yapýp dalarak bulvarlara gölgemizi kanatarak ýþýklý sular sürüdük yüzümüze ben gördüm nehirler ýsrarla kuruyordu yalancý aþklar büyüttüðümüz kaldýrýmlarda
daðlardan sehirlere inerken gölgeler gözlerinizi ovarak uyanmalýsýnýz ey insanlar yoksa umudu merhametli ellerinizle boðacaksýnýz tutup ihaneti kaldýrarak düþtüðü yerden alýn yazýsýnda sevdalý çocuklarýn ve bu korkunçtur yarýnlar için otaðýna düþmanlýk oturunca insanýn
sizi kendi dudaklarýnýzla öperek hatýrlatacaðým size gülüþünüzü gülüþümle süsleyerek dokunacaðým sobelenmemiþ gözbebeklerinize kaybolmayasýnýz diye kýyýsýz yalnýzlýðýnýzda baharlar fýþkýracak aðzýmdan aðzýnýza ki unutsun diye çocuklar korkuyu ateþse ateþ gülse gül asi bir mum alevi gibi fýrtýnalarýn tam ortasýnda
çam kozalaðý gibi yanan yüzüm de sizindir ve gökyüzünün en sýð damarýndan alýntýdýr bu sözler bir kadýndan öðrendim dalgýn dalgýn yürüyen yanaklarýnýn alýnda seviþgen gül kokusu tenini tenimle örttüðü yerde uzatmayayým sözü evet güzel þeydir bu utanmadan yari düþünmek hýncahýnç kalabalýklardan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.