Şehri Elaziz

Vakti zamaným doldu sana döndüm evvel ahir
Benim ben o harýnda yaktýðýn çocuk ruhlu þair
Bakýyorum hala bitmemiþ davamýz inançlara dair
Alýp veremediðin benle nedir ey þehri El-Aziz?

Baþ edemedim senle bir zamanlar küçücük yumruklarla
Þimdi yüreðim kocaman olsa da dönüyorum y/aralarla
Yollarýna seriliyken bedenim peltek paytak ilk adýmlarla
Köþe bucak saklýydý sevdalarým kurduðun tuzaklarla
Her kýr yaðdýðýnda baþ tacý etmedim mi seni?

Þüþnaz yokuþu Hýntolar, kayabaþýnda ser verdim daha gün erken
Köþk sokaðý renk sinemasýna gençliðin ilk filmiyle kol kola giderken
Sayende yeni cami önünde yuvasýz kuþlarý oynadým dolmuþ beklerken
Yoðurt satarak kýþ günü talebe harçlýðýmý seninle kazanmadým mý?

Hani istasyon caddesinde ellerimde aðýr Aða tespihi zulamda sustalý kabaca
Zengin züppelere kitapsýz cümlelerle vurdum da sen gülmüþtün hoyratça
Kardeþim Burhan’la okul çýkýþý zemheride dost ararken umutsuzca
Sen biz evsizleri yürekli dostlarla tanýþtýrmadýn mý?

Buzul yüreðimi tarhanaya sattým sitemle köþe baþý çorbacýda
Taþ plak sevdalýsýyým harçlýðým tükendi elliler çarþýsýnda
Volta’ya müsait Gazi caddesiyle övünürsün iþgal altýnda
Mektep çýkýþý beþ parasýz kar diz boyu þubat karanlýðýnda
Ay rehberim ýþýldar Harput’un yokuþuna y/ayan vurmadým mý?
Þimdi söyle bana ey evliyalar diyarý þehri El-Aziz
Simidi yirmi beþ kuruþluk, çayý bulaþýk olana s/atýlýr mý insan?

Yaz geldiðinde insanlar tadarken dondurmayý limonlu, viþneli
Karsambaçla serinletirim kör buzluðunda yüreðimi pekmezli
Babamýn ya Sümer bank ayakkabýsýna razý olurdum kýrk ikili
Ya da meþhur naylon sandaletlerini giyerdim þartsýz An/kara lastikli
Bir kez bile ayaðýma uygun potin giyemediðimi bilir misin?

Sevabýna doyurduðunda evliyalar dem vurdun kibir-i gururdan
Seni geçmiþi kirli þehir nüsvettesi seni hadi oradan
Söylesene Ýstanbul kadar büyük müsün bana kol kanat açan?
Zalimliðin bile ayný onunla bire bir taklit ediyorsun utanmadan
Kýr yaðdýðýnda saçlarýma kalemim seni hep yazmadý mý?

Hiç olmazsa ekmek karþýlýðý emek satýn alýyor þehri sultan
Kartaldan ötede selviler altýnda yerim sessiz güz/el bir mekân
Yinede ne vakit sana dair serzeniþte olursa ufaktan çalým atan
Donar kaným titrer bedenim siperinim garbý afaktan
Oysa her pusular kurduðunda asýlmaya gelmedim mi sende?

Dar kapým açýk senli zamanlarýn yolculuðuna
Ve ansýzýn kara sevdan düþtükçe od gibi aklýma
Verdiðin kara erik Çaðalayý kokusuyla sardým baðrýma
Ki sanma habersiz çekip gidiþin gitmedi aðýrýma?


Þimdi söyle bana ey evliyalar diyarý þehri El-Aziz
Simidi yirmi beþ kuruþluk, çayý bulaþýk olana s/atýlýr mý insan?

Sosyal Medyada Paylaşın: