YAÐMURDAKÝ MAZGALLAR
Ne zaman güneþi kundaklasa gri bulutlar,
Ne zaman yaðmur yaðsa,
Yýkanýr daðlar- taþlar, tüm kentin kiri pasaðý.
Dizlerimde þehrin tanýmsýz yorgunluðu,
Ve homur homur demir mazgallarýn obur soluðu.
Ýnsanlar görürüm kaçýþan, koþan,
Ýnsanlar mazgallarý görmez, umursamazlar.
Ne zaman güneþin caný sýkýlsa da
Köþe kapmaca oynasa bulutlarla,
Ve gök delinip yaðmur yaðsa,
Çocuklar görürüm sel sularýnýn ortalarýnda.
Çocuklar; solgun benizli, elleri kazma -kürek,
Mazgal girdaplarýnda umut toplarlar.
Ne zaman zürafa baþlý bacalarýn dumaný
Sarýp sarmalasa dev diþi binalarý,
Ve zaman yaðmur yaðsa da yýkasa
Kalýn perdeli camlarý, is kokan duvarlarý,
Çocuklar görürüm karþý kaldýrýmda.
Çocuklar; çelimsiz, yalýnayak, baþ çýplak,
Ve sýrýlsýklam ýslak.
Çocuklar, kayýp umutlarýný ararlar mazgal deliklerinde,
Kolsuz- paçasýz giysilerine
Aldýrmayarak.
25 OCAK 2008, CUMA
( Saat 09.00 - 11.00 arasý )
GÜNAY SARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.