hepsi mevcuttu o karanlýk tünelde bir parça huzur için peþin ödenen bedel
her an boðazlarýnda görünmeyen cani el Azrail peþlerinde peþlerinde hep ecel
cennete ulaþmak için cehennemi kazdýlar ne sayýca azdýlar ne önlerinde engel vardý
yakalarýnda rozetti sanki alýnlarýnda o yapýþkan ter gün günden acýmasýz gün günden beter
kaz kaz bitmiyordu kaderin kara yolu sinsi sinsi yaklaþtý ummadýklarý anda Azrail olup canda soktu yine karadul
önceleri bir umut kapýsýydý taþý topraðý altýn Ýstanbul
bir büyük þehir bir mega kent göçler hep orayaydý sonunda doldu taþtý yetmez oldu talebe
bir Zonguldak bir Soma o da umut kapýsý rengi kara kapkara adýysa kara elmas umuttan inþa ettikleri kaç kazanç kapýsýydý
çar naçar çalýþtýlar bir dilim helal ekmek için o karanlýk mabette gözleri ýþýldardý kara bir kabus simsiyah yapýþkan ter gün günden acýmasýz gün günden beter
sinsi sinsi yaklaþtý hiç ummadýklarý anda Azrail olup canda soktu yine karadul
geride kalanlarýn hepsinin bir adý var kiminin adý yetim kimi öksüz kimi dul
geliyorum diyordu kimseler inanmadý sanmayýn ki milletçe hiç canýmýz yanmadý
þimdi dua zamaný giden dönmezdi geri geri getirmez aðýtlar
þimdi her biri melek cehennemin neferleri þimdi her biri ol cennetin erleri
þimdi dua zamaný
Yüksel Nimet Apel
20/Mayýs/2014/Salý/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.