Ve
“İnanan Üstündür”
Kaç asýrdýr makbul dili bilseydik,
Rabbim duamýzý duyardý zaten…
Düþe-kalka makul yolu bulsaydýk,
Durum rüyamýza uyardý zaten…
Sahte kalýplarý kýrabilseydik,
“Neden”i “nasýl”ý sorabilseydik,
Kafayý “insanca” yorabilseydik,
Kalbimiz gafletten ayardý zaten…
Avanta fikrini atabilseydik,
Duaya gayreti katabilseydik,
Kulluk sözümüzü tutabilseydik,
Þeytan þer satmaktan cayardý zaten…
Dinden akýllý ve hür olan mesul,
Yaþasaydý “ayný” olmazdý Resul…
Zamaný yaþamak olsaydý usul,
Hurafe maziye kayardý zaten…
Etse de yýllarca ilim talimi,
Iþýk vermez çaða, “Ýslam âlimi”…
Çünkü bütün iþi, ezber malumu,
Yoksa âleme nur yayardý zaten…
Neylesin bilimi, taklidi öven,
Düþünmeyi yeren, ezberi seven…
Öyle olmasaydý, Mars’a merdiven,
Önce Müslümanlar dayardý zaten…
Tazelikte saklý dinin esrarý,
Boþuna yobazýn “bayat” ýsrarý…
Sevseydi bu ruhsuz, cansýz tekrarý,
Rabbim bizi kuldan sayardý zaten…
“Ýnanan üstündür” der amma Rabbim,
Bak hele dünyada üstün olan kim…
Olsaydýk kulluðun aslýna hâkim,
Rabbim bizi üste koyardý zaten…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.