Hırsızı Tutan Utansın…

Sýrtýmýza yüktür, rüþvetçi hazlar,
Hýrsýzý, arsýzý tutan utansýn…
Gözleri açmada, aciz cihazlar,
Apaçýk yalaný yutan utansýn…

Gelince nefisle þer bir araya,
Villalýk hayaller çýkar saraya…
Tamah edip mala mülke paraya,
Vicdan namusunu satan utansýn…

Akýldan kopmaktan, fikirler kirli,
El-etek öpmekten, zikirler kirli…
Harama sapmaktan þükürler kirli,
Ýnsanlýðý çöpe atan utansýn…

“Türklükle bir türlü þad olamadýk”,
Yerine baþka da ad bulamadýk…
Arap mýyýz neyiz, tam bilemedik,
Ýnanca esaret katan utansýn…

Barýþ deðil midir, Ýslam’ýn aslý,
Nerde, kaç asýrdýr hoþgörü faslý…
Sanýp da kendini “Peygamber” nesli,
“Günahkâr” kullara çatan utansýn…

“Ermeni’yiz” diye keyfince baðýr,
Lakin Türk’üz deme, cezasý aðýr…
Açýlýrken ufka soysuz bir çýðýr,
Gaflet çamuruna batan utansýn…

Hak-hukuk gözetmez, çýkarý seven,
Ýnsaftan söz etmez, zalimi öven…
Azdýkça mazluma, masuma söven,
Kulaðýn üstüne yatan utansýn…

Bebek katiline özlem çekeni,
Hilâle düþmanca gözle bakaný,
Uðruna ölene burun bükeni,
Yarýlýp yutmayan vatan utansýn…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…