Dostlarımdan uzak yere gömün beni...

Ne güzel þeydi yalnýzlýk.
Hiçbir selama vermeden karþýlýk.
Hiç bir yalanýn bükmeden boynunu.
Bir baþýna yaþamak.
Güzel þey doðrusu.
Gitmenin tam vaktidir þimdi.
Güneþi alarak koynuma.
Ve yaka yaka ciðerimi.
Dostlarýmdan uzak yere gömün beni.
Sana söylüyorum kalemim.
Bitmeden mürekkebin yaz bunlarý.
Yaz ki okudukça utansýn insanlýk.
Ve kararmaya baþlasýn aydýnlýk.
Hayat dediðin bu güzel yolun.
Sonu uçurumsa eðer.
Sona yaklaþtýðýnda uzatma elini.
Ýtecekler seni acýmadan.
Unutma bunu sakýn.
Giden memnunsa dönmeyecek geri.
Dönersede beðenmemiþtir yerini.
Bu yüzden her giden acýtarak gelir.
Ve her kalanýn kanasada yüreði.
Acýsýný akýtarak izler geleni...

Sosyal Medyada Paylaşın: