sonra...

istediðimiz gibi bayramýný kutluyoruz ölülerimizin
isimlerini deðiþtiriyoruz
isimlerini deðiþtirttiriyorlar bize
felaketlere; soma ekliyorlar
sonra gözlerimizi kamaþtýrýyoruz
gözlerimizi karýþtýyorlar bizim
gözlerimiz hep geriye dönüyor
geriye
daha da geriye dönüyoruz
madene iniyoruz
en derin yaralarýmýza
ocaðýn derinliklerine
buraya kapatýyorlar bizi
sýkýþtýðýnda her þehre bir metan düþüyor
metan diyorlar; metanetlikten türemiyor o
kalbi delip geçen bir metandan bahsediyorlar
zonguldak’ta gülüþlerimizi çalýyorlar bizim
kozlu’da, sorgun’da, küre de...
olasýlar deðiþmiyor oysa
sis; çýðlýklarý geciktiriyor biraz



unuttuðumuz þehirleri deðiþtiriyoruz
þehirleri deðiþtirttiriyorlar bize
gözlerimize; soma ekliyorlar
sonra gözlerimizi kamaþtýrýyoruz
gözlerimiz hep çoðalarak ölüyor
daha da çoðalarak ölüyoruz
topraða iniyoruz
en derin acýlarýmýza
cennetin derinliklerine
buraya kapatýyorlar bizi



... yüzümüzü madene çevirdiðimizde baþlýyor
ölümün daveti azrail’in
yüzümüzü karanlýða çevirdiðimizde...

..
17 Mayýs 2014
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: