bugün senden gitmek geldi içimden

bütün gece arar durursun limanýn çevresinde
önce dalgalý yüzünden baþlarsýn; denizin
bilerek, bilmeyerek
kayalarýn,
uðultularýn,
çakýllarýn arasýnda baþlarsýn; ölmeye
yaþlý bir balýkçý
aðýtlar filan
çekip giden yalnýzlýðýn bir ucundan
hani her yerde kimsenin bilmediði, herkesin
biraz daha dayansan
biraz daha gece uzasa
birazdan sabah olmasa mesela
ellerin de kaybolacak temmuzun ortasýnda
sen ki uyumaktan korkarken
sen ki umutlarýn tükenirken fýrtýnanýn etrafýnda
sen ki düþlerin bir aðaca çivilenirken þimdi
... bilen de yok kim okþuyor yakamozlarýn ruhlarýný


bütün gemiler çekip gittiðinde
týpký bir tavan arasý gibi daðýlýrsýn; acýlarýnýn
öyle beyaz, öyle uzun
fýrtýnalarda
savrularak,
üþüdüðün gecelerde baþlarsýn; özlemeye
yürüyorsun, yan yanasýn
yatýp, sýçramalar filan
yalnýzlýðýn týka basa doldurduðu gecelerde
biliyorsun artýk bilmediklerini, herkesin
hani biraz daha dayansan
yükselsen daha yükseklere
gözlerin de karýþacak yýldýzlara
birazdan kýyamet kopmasa mesela
gökler de kayýp gidecek sessizce


... herkese kendi acýsýyla seslenin:
herkes kendi acýsýyla tanýsýn birbirini...




29/07/2014 Ýstanbul
zekiçelik



fotoðraf:kadrikarahan



Sosyal Medyada Paylaşın: