sen büyüdükçe yaseminler de büyüyor sen büyüdükçe acýlar insaný sakinleþtiriyor
uzak atlasým baþlangýcým kadýným...
tanýk yoksa mayýs’ta doðan çocuklar haziranda ölmüyor
sen büyüdükçe pencereler gökyüzüne batýyor sen büyüdükçe kuþlar da kimsesiz ölüyor
gölge yoksa bir daha, bir daha karýþýyor karanlýk þehrim sevincim meleðim... gelecekten bir sonra için ne çok deðiþiyoruz
hani kurumuþ bitkiler suyla dirilir ya hani aðaçlar rüzgarýn yolculuðunda þarký söyler ya sen çocuk kalýrsan yaþam da oyuna dönüþür sen çocuk kalýrsan kazandýklarýmý veririm sana
haziran - 2012 istanbul zekiçelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.