MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

sana sabaha ve aşka
Rampaların Ustası

sana sabaha ve aşka



ruhumuzda yankýlanan ses neye aitti unuttum
tebessümü boþluða salýnmýþ çocuklarýn hüznüne bulanmýþ bir þiirle
rengini arayan ne varsa düþüyorken gölgemizin ardýna
bir yalana inanmak bütün þarkýlarý yitirmek kadar aðýr
ne etsen yarýmsýn artýk sýrlý seviþmeler býraksan da bütün camlara
düþler içinde bir hicrete yelteniyoruz çöln kutsal ezgisini fýsýldýyarak
batsýn diye süraka kumlarýmýza
bilsen ne korkunçtur sevmekten vazgeçmek seni
ve senden gitmeyi anlatabilmek sana..

hangi çiçeðe su verdiysek bir bahçývan öldü içimizde
mevsimler aldý baþýný yürüdü kediler yitirdi mýrýltýsýný
bir çocuðun alnýndan bir kadýnýn acýlarýndan öptüm
pullarý döküldü denizlerin ve kokusu alýp baþýný gitti güllerin
bütün cevaplarý biliyoruz aslýnda neden aðladýðýný bir kadýnýn
bir ülkenin neden öldüðünü daðlarda meydanlarda
ve neden hazýr seviþmeye delice
sýrtýyla sývazlarken gözlerimizi sevgilimiz
ve biliyoruz üþümelerin sebebini
ruhumuza dokunurken kýrýk dökük kelimeler
hüzün mýrýldanýyor bize ve sürüklüyor bizi kuytu sevdalara...

/bizi en çok kim aðlattýysa onu anladýk
bizi en çok kim anladýysa onu aðlattýk/


anlatamam belki neden yakýþtýðýný mavinin el deðmemiþ bir tene
uçurum bildiðimizde gökyüzünü ve kanatlarýný kuþlarýn
ama aðlarým en az cizreli bir kadýn kadar
yani aðlama sesine benziyor insan sýðýnýrken anlamsýzlýklara
büyüyerek kendi dalgýnlýðý ve tebessümüyle
ölümün ellerinden tutup hayata uzanýyormuþ
aðladým kendine dolanan yollar aþka her çýktýðýnda

en çok gülümserken susuyorum konuþurken deðil
parklara sýðýnýyorum yalnýzlýktan Allaha bir de
aðzýmdan burnumdan getiriliyor acýnýn memelerinden emdiðim ne varsa
bir i mge yakalýyor beni bir el bir çocuk telaþý
lunaparklar kadar uðultulu ve derin
soluðum kesiliyor þehrin ana arterlerinden geçerken ambulanslar
herkes fark ediyor da kimse umursamýyor
sevgilim her þeyin kendisiymiþ oysa yalnýzlýk dediðin
zehirlermiþ herkes kendini an be an
ben de aðladým hüznün memesi uzaklaþýnca aðzýmdan.

dudaklarýnýzda ayný memenin kekre tadý var diye
ellerinize uzanýyorum birdenbire
bir kavþak gibi zamansýz ve kalabalýk
bendim evet o kendine dolanýrken size benzeyen
sadýk kalýp sabaha ve akþama hatta kuþluk vaktine
karýþmayýp kimsenin gülüþüne ve daðýtmadan hiçbir dilberin saçlarýný
iliþmeden sosyalizme hatta kapitalizme
dil sürmeden muhafazakar ve mütedeyyin yanlarýna bir ülkenin
ve bir kadýnýn evet evet bir kadýnýn yaralarýna dil sürmeden
çokça umutlu haklýsýnýz biraz da ürpererek
antetli isyanlar iliþtirerek aþka ve kaðýda
beni seven tüm kadýnlarý severek ve hatta bu ülkeyi de
tutup kendi ellerimin terli avuçlarýndan.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.