Her yeni yýlda topraðýn yeþilinden,
Tohumun ucuna yükseliþim de,
Dua ile inanç ile dokunurum sana,
Ve dökerim tomurcuklarýmý...
Bir sonraki bahara,
Kuru dallarýn arasýndan yüzüme,
Vuran bahar güneþim.
Caný çýkmaya az kalan son hücremi,
Alýr sýcaklýðýyla doðanýn koynuna,
Filizlenmeye uzatýr.
Serpilir filiz her bahar gibi...
Aldanýr.
Bað bahçenin güzelidir.
Örnek çiçektir canla baþla...
Serpilir mis verir alana...
Güneþ düþer tepeden soður çiçek,
Herkes evine çekilmiþtir.
Yanýna kalan bir kendi
Bir sonraki bahara...
Ha ölü...
Ha dirilecek...
Yaþamý koklayacak zaman
Dur desek durmaz
Canlan desek yeniden, boþ bir umuttur...
Her sabah benimle birlikte uyanan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.