Soðuktu, çok soðuk hem de Bir vardý bir yoktu acý Öylesine derin ve ýssýz Son demleriydi adamýn Ve içinde tarifsiz bir sýzý. Bir vardý bir yoktu acý…
Delikti cebi Kapkara üstü baþý Ya pür-i pak alný, Hissetti en derinden Belli ki gelmiþti sýrasý, El verdi, umut verdi Can dostlarýna.
Ne sýrasýydý gamýn Ne de vaktiydi sýzlanmanýn Belliydi iþte; Sonun baþlangýcý, Bir ömür kadar uzun Ya da göz açýp kapayana Kadar geçen zaman…
Son birkaç kelime karaladý avucuna Son bir veda Son bir hatýra evladýna, Mecalsiz ve kifayetsiz Ölüm beklemez Haydi, dedi Savayým sýramý Belli ki, Rabbim özledi beni.
Son bir nefes Son bir dua, Bir vardý bir yoktu acý Ruhu öylesine hafif Öylesine hafif bir sancý Ya, dipsiz karanlýk Kara, kapkara bir delik Hep de öyle olmadý mý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.