Ak ve kara Hiç bilmezdim karanýn yara olduðunu Hiç de görmezdim, Akýn karaya bulaþtýðýný. Asalet, metanet Karanýn rengi Sefalet ve rezalet Alným ak diyenlerin yüreði.
Sustum yine Susmadýk mý sayýsýz kere… Ne yürek dayanýr Ne de mecali kalýr mazlumun Suretleri deðil mi yalan Ya kelimeleri Ýnsaným diye ortalýkta gezinenlerin…
Aðlasam da Ya duyduklarým Yansam da Farkýndayým þen kahkahalarýn. Ýnsaným insan Yalan mý söyle tüm bu yaþanan. Biri aðlarken Mümkün mü sefa sürmek Yürek yanarken Fazla söze ne hacet.
Üç günlük dünya Bugün bana, yarýn sana. Sanma ki sonsuz ömür denen Sanma ki görmüyor Yaradan. Belirsiz eþkâller Silik, kifayetsiz gölgeler Vicdan nasýl dayanýr Hýçkýrýrken mazlum yetimler.
Ne ana ne bacý Ne çoluk çocuk ne de yavuklu Sus bir kez, nolur Görmez misin bu emsalsiz acýyý. Bitti oyun, kapandý perde Ne günahý vardý, söyle Gitti çoktan giden.
Ne dönüþü var Ne de kaçýþý bu yolun Ne yalan ne gerçek Elbet verilecek hüküm. Öylesine yalnýz, Öylesine bahtsýz Hiç mi olmazsýn rahatsýz.
Yazýk çok yazýk, Utanýyorum inanýlmaz Sefil benliðim en az senin kadar. Günahýn da ötesinde Kötülüðün zirvesinde Dirayetsiz onca insan Kömür karasý kadar var mý Yürek daðlayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.