...................................................................Kozlu kurbanlarýna ithaf
yaþkýyýsýnda
boynu bülleri makarýþýrken
henüz çiçeðe deðmemiþ...
tomurcuklkoynuna...
hayatýn kgözlerinden
...
ve pas tutmuþtu güneþ
simsiyah karlar ülkesinden
iki serçdavetliydim...
gidemedim...!
acý üstüne acý sýzdý
sanki düþüverecekti uyuklayan ay...
kalbi kýrýk bir maziye kabuk baðlamýþ
...
oysa ben...!
uykusunda gezinen kara
ze terkisinde...
apak yüreð g açacak
ve dtoplayan güvercinler
uçacak sanýrdým...gözl
meðer...gölgesine basmýþým
-ki hiç yorulmam-
yeni tuzaklar kuruyordu ecel
-kisesidir o-
dumaný tüte
“ölüm için biriktiömür” uçup giderken
avucumda sarý yeleli atlar koþuyor...
boncuk boncuk ter damlýy
kýrmýzý içiyordu martýlar…
sahili dövmyetidalganýn
oraya buragömleðinden
isyan mevsim
saçlarý daðýnýk bulutlar kayý bahçelerinden
cennet gülücehenneme...
cehennemde
acemisiydim ölümü boðulurken
....
her seferinde kendin
eceline kazma vurmezarýný kazan
madenci fenerleri
-karanlýkarayan-
ekmeði ateþten,
kömürden bir madenciydim ben
söyleyin bana.
yedi kat yeraltýnda,
bedeninde açýldoluyken
kütür …
hangi karanlýki güneþten
...
..
.
/...ey grizu kohayat...!
zamandýn sen ölümden çaldýðým...ben artýk
düþleri yitik
yorgun düþmüþ bir a bir aðýtta
dudaklarýbitik
donmuþ bir toz bulutuyum... buzul
.
biliyorum...!
bir gün dolar helâllik heybesi
ve ölümle köþeson bulur
dullarýn, yetimlerin göðüotururdirilmektir
günler geçeeerr...
analar ekmek doðurur
.
zira...;
-bir lokmeder-
bütün kömür gider
öyleyse çekiydalgalarýmý
dudaklarýnd 3 Martý geri ver.../
3 Mart 1992
*tahsin özmen,bez bebekler de üþür,çatým ajans&baský yay,ank,2006