Pencereme bu ýþýk, güzel yüzünün saðanaðý; Bu ses yakamozu senden, asude denizim... Asýlý kaldý kirpiklerime ömrümün altýn çaðý, Ah, gözyaþlarým içinde tutuþtu sensizliðim.
Ýniyor güvercinler su içmeye, þadýrvan ellerin; Bir çýnar aðacý ürperiyor birden, cami avlusunda. Baþýnda bir tülbent beyaz, bembeyaz ve serin... Uçup gidiyor güvercinler, ellerin hâlâ o suda! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.