Öyle bir akþamdý kýrmýzý bir günün siyah kurgusunda ben orda kumdan bir yontuyken þehir henüz eldivenini bile ýsýtamzken camdan kuþlar göçüne firari yaðmurlar eþliðinde bir taþa oturdu ýslak saçlarýyla Nisan- henüz cemre ceninken sesine sinmiþ topraðýn ve karýncalarýn üç temrin ugultusu kesik soluðunda üç ilmek- haydi þimdi orda rüzgarýn olsun bu kýrýk ömür dedim
Çalýntý zamanlardan bu hafýza kemoterapisinden öptüm ben hep geceleri suya býraktýðým hiç bir sözcük geri dönmedi gurbetine tanýk ol ahvaline nice kýyam edildi sonra krokisi çizildi üç gölge boyunda hacimsiz yedi cellat sürgün edildi de içime- tanýk ol- söz geçiremedi hükmüne ve hiç bir soruma cevap veremedi tanrý
Unutma bir gamzelik gülesin diyedir göðü cam bir makasla kesme sebebim
Anýmsa yirmi molokülden seni betimlemek ve en çok da bir þiirde kýrýk bir fay hattýndan geçerken parçalanmýs atomlardan avuçlarýna çizdiðim fazlardan ve en çokta evresi yarým ay olan beklemelerden geçen yer küre en son da eskimeyen duruþunda derin bir ödeþme ölümle yenilmeyen bir yanýnla
Eksilme olmaz çünki varýz ben deyim Nü sen de Van Gogh Nisandýr bu kararmaz aðzýnýn kýyýsýnda maðma
Baðýrýyorum bir çýðlýðýn Anatomisinde duyuyor musun bütün daðlarýn canýna giyinen bulutlar gibi masum bir mevlevi ya da zerdüþ semahý bir maðraya býrakýyorum yüzünü- unutma
Sonra hep kendime çýkan sokaðýn kentin de öpüyorsun beni her yaranýn tarikatýna þerh koyarak yürüyorsun suya bakýyorum yedi gün yedi gece düþe yatan ruhuma d’okunuyor son kesit eski bir masaldan yitik hafýza ikiye bölünen bir kadar kesin sonuç beni seviyorsun
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.