Baharda Tut Elimi

Söylemiþtim ben sana baharda tut elimi,
Gönlümde yanan sevda, dudaðýnda son bulsun.
Zalim olma güzelim hayat büktü belimi,
Hüzün dolu gözlerim artýk seninle gülsün.

Güneþ, coþku içinde duygular kýþa teslim,
Korkarým ki yüreðin benden uzak kalacak.
Yaðsa buluttan karlar arkadaþ olmaz yaþa,
Umut dolu düþlerim sonsuzluða dalacak.

Zemherinin güneþi benziyor yalan aþka,
Sevenlerin düþleri zamansýz erken ölür.
Karþýlýksýz aþklarýn ýstýrabý bir baþka,
Sevene gündüz haram, geceler geçmez olur.

Mevsim kýþ oldu amma bulutlar halâ gelmez,
Kurumuþ toprak gibi hasret çeker yanarým.
Dökülür gözyaþlarým o yar kapýmý çalmaz,
Her gördüðüm rüyada nazlý yâri anarým.

Baharlar hayli uzak, poyraz üþütür teni.
Kýþ aylarýnda özlem daha derinden vurur.
Habersiz kaldým yardan beklemek yorar beni,
Ýmkânsýz aþka düþen sevda yelinde kurur.

Ziyan olur günlerim aþka hasret kaldýkça,
Yazýk etme bizlere murat alsýn bedenler.
Korkularý yen artýk bana doðru geldikçe,
Mutlu olur bilesin bir can olup yatanlar.

Macit sözünde durdu bir tekkede bekledi,
Bir adýmda sen at ki seven kalpler bir olsun.
Soðuk, sýcak demedi günü güne ekledi,
Bahar mevsimlerinde kalbim sevginle dolsun.


Mehmet Macit
08.01.2014
Samsun


Sosyal Medyada Paylaşın: