En eski türküleri söyler Yasemin
ayýn gölgesinde
kurak yalnýzlýklar eþlik eder nakaratlara
bir yudum suya hasret körpe filizler
baþ kaldýrýr âdeta
her sabah sefasýný süren güneþe karþý
Ýsyanla
Ah! Yasemin
Ýlansýz efkârlar demle
daðýt hüznünü sayfalara
soðuktan üþütüp kaskatý kesilen çehrenin
uçuklar dudaklarý
Titreyen ellerinde kara kalemler
dokunur tabiâta
Dokunur yasak meyvelere
Nefesi kesilir yaðmurun
Sararan teninde yeþillikler biter
Ah! Yasemin
Beyazlar yabancý sana
Siyahlardan ayrýlýk çiz sayfalara
Dirilir suskunluklar
saçý örgülü kýz dillenir
Kocaman gözleri belerir
Çimen kokulu gamzelerine vurur akþam güneþi
Küskün olduðu mektuplarý okur bir bir
Kaybettiði kimliðini arar satýr aralarýnda
Ýntihâr eder satýr sonlarýnda
Düþüp kalýr boþluklara
Ah! Yasemin
Yýldýz kaydý yine gözünden
dilek tut
Göðün kalbine yalancý sanýklar çiz
Vazgeçilmiþliðiyle haykýrýr
Nefessiz kalýrcasýna
ýslýklar keser soluðunu
Ah! Yasemin
Ayaz gecelere defnet büyüttüðün hayalleri
Körpe bedenler çiz yeniden
Belkiler üþüsün resmettiklerinde
Rüyâlarýna kalýcý gelen kâbus
Kimin cebine sakladý ellerini
Kim tersledi koparýlmýþ canýný
Ayaklarýný git/lere kimler diretti?
Ah! Yasemin
Göðün mavilerini kimler aldý avuçlarýndan?
Ayýplarý kimler vurdu yüzüne?
Kalýcý hasarlar çiz sayfalara
Kimbilir,
Çalýntý sözler döktü yaþlarýný
Yalanlar birikti aldanýlmýþlýðýnda
Bahanelere sýðýnan zaman
Huzuru kim bilir nereye sakladý?
Ah! Yasemin
Göðsüne merhâmet kurþunlarý seken
insancýklar çiz sayfalara
Ýrkilmiþ vedâlar kirpiklerinde
Yýllar nasýlda sayýklattý sevdaný
Nefreti deðiþtirirsin her gece, yatmadan önce
Dûâlardan gecelik giyersin
Sabrýn uyur, metânetin uyur koynunda
Azâd edersin günahkâr sevgileri
Ah! Yasemin
Hýçkýrýk saklý boðazýna
Kimler dayadý hançeri?
Kimler ayýrdý seni canýndan
Ürkekliðinle aðýr bedeller çiz sayfalara
zєץиєp є¢є єяєи