Nefis, þeytan verse dahi el ele
"Adam gibi adam" olmak güç deðil.
"Benden geçti" deme hemen, gel hele!
Can denen kuþ, kafesteyken geç deðil!
Düþse bile bazen beþer günaha
Yollar açýk ardýna dek salâha
Bük boynunu Rahman, Rahim Allah’a!
Nâdim olmak, tövbe etmek suç deðil!
Bolca iken helâlinden her rýzýk
Haram ile beslenene çok yazýk!
Yalan, gýybet þeytan için hoþ azýk
Edepsizlik som altýndan taç deðil.
Bir çareysen bîçârenin derdine
Gösteriþi sokma gönül yurduna
Hayrýný et, dönüp bakma ardýna
Güzel amel kuldan kula borç deðil!
Kaný kanla yýkamazlar, kin gütme!
Dostca ise uzanan el, gel, itme!
Ýncinsen de var sen gönül incitme!
Makbûl olan baðýþlamak, öç deðil.
Ömür denen anda bir an dilimi
Tefekkür et, besle akl-ý selim’i
Unutsan da akýbeti, ölümü
Zannetme ki, toprak doydu, aç deðil!
Mecit AKTÜRK
Berlin, 06.05.2014