Edebi ruhuma þiâr edindim
Kem kelam dilime zül olur dostum.
Gönül otaðýný diyâr edindim
Elimde tuttuðum gül olur dostum.
Yüzümüz gülmezdi, þayet kin gütsek
Dostumuz kalmazdý geleni itsek
Ýstemeden dahi gönül incitsek
Sinemiz kavrulur, kül olur dostum.
Ahlak insan için en yüce deðer
Ýrade güçlüyse kin boyun eðer
Akýl süzgecinden geçmezse eðer
Aðýzdan çýkanlar kal olur dostum.
Varsýn diller üzsün ilânihâye
Ýblise vermedik, vermeyiz pâye
Dedik "gönül yapmak" yegâne gâye
Ýkram ettiðimiz bal olur dostum
Eller daldýrsa da sözünü kire
Niyet okumayýz, bakýp zâhire
Yollar vardýðýnda Münkir Nekir’e
Diller sükût eder, lâl olur dostum.
Kiþiyi yücelten tevâzû, hayâ
Ýnsaný alçaltan kibirle riyâ
Allah’a yâr dedik, Kur-an’a ziyâ
Mahþerde Resul’üm dal olur dostum.
Ayarsýz çýkan söz vermez inþirah
Nefsi düþman bildik, kalbi kýblegâh
Ne sultan tanýrým, ne de padiþah
Bu fanî, Rabb’ine kul olur dostum.
Mecit AKTÜRK
***Seslendiren: Doðan Bilge***