sýratý geçmek için baþ koyduk bu yola geride kalanlar hep alev rengi bir karanlýk ve çocukken küsmek bilmeyen gönül kýrgýnlýklarý arasýnda gece renkli saçlarýyla hüzün dokunur elem vermeden içime...
hengameler var gözlerimde görür gözlerin beyaz bir elbide giymek içindi bunca hasret buz gibi bir yuvada soba yakmak için dua etmekti ateþi söndüren kendi ellerinle...
boþluða kürek çekmek kadar kolaydý sonsuzluk adýna kurban edilen tüm anýlar günah renkli bir kadýna çýkýyordu ve ben elbisesini giyip bu badirenin yola çýktým yolsuzluða adým adým zamansýzlýða kaçýp giderken beyaz korkusuz bir zambak baþ gösterir içimde gece renkli saçlarýyla bizi büyüten hüzün bizi biz yapana göndermek için ses verdi ne merhabalar ne de elvedalar içindi tüm nefes aralýðý saçlarýna tel tel asýlmýþ yalnýzlýklarýn ayaklarý kesen raylarýnda birlikte gidilecek treni beklemek sonuçlarý umursamadan ve bir adým ile hoþgeldin...
ne çok aðladý yaþlarý geçmiþe akýp giden kaderim ey gelme amacýný unutup gönderene ihanet eden yüreðim bir babanýn kimsesizlik korkusu içinde bir anne gibi yavaþça ör ölümü içerime öyle bir ör ki bir daha süslü karanlýða gömülmesin hevesim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
dervişim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.