Þe
Mezarlık 2
Çekip gittiðin gün, ben seni var ya
Düþtüðün o hain yollara gömdüm
Yüreðim cehennem, gözlerim derya
Ömrümden çaldýðýn yýllara gömdüm
Zaten incelmiþti çektik koparttýk
Gayrý dikiþ tutmaz, büyüdü yýrtýk
Umut taþýmaktan yoruldum artýk
Ben seni çýkmayan fallara gömdüm
Bir damla kan gibi beyin zarýnda
Kýmýldadýn, öldü; dünde yarýnda
Ben seni yar bilip, yar kenarýnda
Tuttuðum en çürük dallara gömdüm
Akþamdan sabaha sürmedi yasýn
Hint kumaþý mýsýn, bulunmayasýn?
Doydum sürünmeye sende doyasýn
Çiðneyip geçtiðim çullara gömdüm…
Ne desem palavra, duyda inanma
Burda her þey günlük, güneþlik sanma
Simsiyah bir gülü suladým amma
Beyazlara gömdüm, allara gömdüm
Yan yatmýþ kadehler aðlar masanda
Yer kâðýt, gök kalem gölge basanda
Zahmet edip bir gün okumasan da
Mektuplara gömdüm, pullara gömdüm
Bir gün merhamete gelirsin diye
Musallada olsa bulursun diye
Belki tabut örtüm olursun diye
Yazmalara gömdüm, þallara gömdüm
Þefik Tiryaki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.