Þe
Hiç Bir Şey Deme Bana
Hiç Bir Þey Deme Bana
Hiç bir þey deme bana
Aþkýn güneþine kör takýlýp da,
Zifir karanlýðý nur deme bana.
Nefreti sevgime silah kýlýp da,
Umut boyun eðmiþ, vur deme bana.
Çile yumaðýyla ördüðüm þeyi,
Nefesimi kesen kör düðüm þeyi,
Puslu pencereden gördüðüm þeyi,
Araya ördüðüm sur deme bana.
Doðumdan sancýlý, þimþekten ani,
Sýrat kadar kavi, gölgeden fani,
Sevdama dilinle sövsen de hani,
Ýçimde büyüyen ur deme bana.
En büyük yokluða yetmez kanaat,
Sevgimi sakla da, beni kaldýr at.
En demli yerinde durmuþken saat,
Bir baþka zamana kur deme bana.
Onca hep içinden bir hiç’i seçip,
Bir anda bin ömür sensizlik içip,
Gelmeyen yarýna kefen’i biçip,
Sessizce göçerim, dur deme bana.
Þefik Tiryaki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.