-2- Hayâl-hakikat düðünü; Iþýkla kurulan denge! Bildiðin ýþýk oyunu, Ben, bendeki kara gölge!
-3- Ben kibriyle yaþar pek çoðu karanlýðýný, Kendine þan sanýr kopkoyu karanlýðýný. Dev kulesine nefsin, tek çakým þimþek yeter; Yerle yeksan eder, Nemrut’un krallýðýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.