sen gülüþün kýrmýzý aðzýndaki sevgili ibriþim bir mendil gibi sarýlýrsýn kalbimdeki yaraya ki kabuðunda korku çiçekleri birazdan baþlasýn isterim efsun birazdan çocukluðumdan kalma bir dalgýnlýkla ve birazdan sokaklarda vurulacakken babalar ve oðullar tekmil pusuya yatacak þehir efsaneleri birazdan gri bir duvara yazýlacak bir slogan o benim iþte! teyakkuza geçsin diye imanlý çocuklar masmavi gülümsesin diye sokak irkilerek uyanýp uykusundan tüketip ufuktaki yýpranmýþ hüzünleri dipdiri bir isyanla sabitleyip bakýþlarýmý þarka dönerim yüzümü pejmurde dilim ve deliþmen nazarýmla haykýrsam; ey umudun þavkýyan hançeri ey þiirime yaslanan masmavi tebessüm ey direnmenin bahçesi...
çöllerden kuyulara nefretle atýldým ve derin tebessümlerle uzandým sürgünlere zindandan dolan kedere tutkuyla sevdalandým bütün kuytularda hercai bir düþmanlýk varken bilsen ne karanlýk tarihlerden geçti umut ne çok yandý dilim ateþle gül arasýnda þimdi munis bir sevgili gibi kucaklasan beni ve emzirsen dudaklarýnýn etrafýndaki biliþle aþký öðretsen yeniden yeniden sedef kakmalý bir çaký gibi bilesen umudu düþleyerek ayýp þeyleri ve yasaklarý kýrmýzýyý mesela kana bulanmýþ humusu avutsan tekmil çiçeklere vefalý bir mevsim dileyerek filistinde gülüþü esmer çocuklardan aþký ensesi mahcup kýzlardan ve erkeklerden ödünç alarak damýtsan göðe doðru diyarbakýrda yaðmur gibi yaðarak yangýnlarýn yaralarýn üstüne...
bana aþký ezberletsen yeniden sevgili kuyular baðlanmýþ taþlar salsam zulmün üstüne yüzümde bir hale gibi gezinse yusufî düþlerin þavký kalbimde daðlarýn ve ovalarýn kabaran umuduyla çocuklarýn analarýn ve gelinlerin hatta þiirlerin ve þarkýlarýn aðzýyla haykýrsam uzanarak ellerine arý ve duru rüyalar gibi;
bizimdir bu acý bu umut ve bizimdir bu yaralý sevda ne varsa bizimdir sevgili yer ile gök arasýnda bizimdir ey kalbimin kardeþi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.