Öyle yürekten seslendim ki sana,
Yanýk bir türkü çaðýrýr gibi;
Gökte kývýlcým kývýlcým yýldýzlar savruldu.
Yüreðimden taþtý da yaktýðýn ateþ,
Ýsmini anarken,dudaklarým kavruldu.
Sonra, öylesine içten bir sevgiyle baktým ki sana;
Gözbebeklerime doldun,
Kapatýverdim göz kapaklarýmý,
Gözlerimin içinde kaldýn.
Ve öyle bir sevgiyle sevdim ki seni,
Sýcak bir güz güneþi gibi
Kýþ ortasý çiçek açtý bahçende kiraz aðaçlarýn.
Bir þarký gibi þimdi, dudaðýmdan hiç düþmeyen
O gül dudaklarýn, kýzýl saçlarýn...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.