sen gittin...
Bir ilk bahar rüzgarýnda sevdim...
O esen rüzgarda sarmaþ dolaþ,
Dans ettikçe saçlarýn kýskandým.
Hele bir de o ilk gözlerin gözlerime deðdiðinde...
Gülmeseydin aþýk olmazdým kim bilir?
Peki her seferinde beni býrakma deyiþine ne demeli...
Ellerin ellerime deðince,
Benimsin sandým...
Baþýný omzuma yaslayýp saatlerce,
Hiç konuþmadan oturunca,
Seviyorsun sandým...
Bi yaz kaçamaðý yapacaktýk oysa ki,
Deniz, güneþ huzur ve sen...
Hayalden daha mükemmel,
Yaz gelmeden sen gittin.
Bu sokaktaki mutluluðu gitti.
Her gün alýþtýðým o çocuk gitti..
Karnýma atýlan o yumruklarýn acýsý,
Yanaðýma konan günlük sýcaklýðýn gitti
Kýsacasý sen gittin.
Sonra niþanlandý dediler...
Çok sürmedi düðün davetiyen gel . di elime,
Gelinlikçide ihtimal bile vermemiþtim oysa ki,
Sen gittin belki ama...
Her gün ayný simitçiden alýyorum simitimi,
Ayný saatte ayný durakta bekliyorum hergün,
O köprüden sensiz geçiyorum hergün
Sen gittin belki ama ben de hala burdayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.