Lanetim...

Aynýsýydý...
Týpkýsýnýn aynýsý,
Sadece biraz daha zayýf,
Daha uzun,ince yapýlý...
Daha güzeldi,
Esmer deðildi bu sefer,
Kararsýz kalmýþ Bi güzellikteydi teni
Bana o dayanýlmaz acýlarý,
Vücudumun Bi parçasý olarak aksettiren...
O lanet kadýnýn aynýsýydý,
O sandým ilk bakýþta,
Yüzüne bakmaya korktum...
Arkamý döndüm,elimle kapattým yüzümü
Onu gördüðüm anlardaki gibi oldum,
Durgun,duygusuz,düþüncesiz
Odun kadar kendinden Bi haber...
Bi an gözlerimin içine baktý,
Yýllardýr tanýdýðý birini yeniden görmüþ gibi,
Korktum ki kalbimin yerinden çýkacaðýndan,
Koþtum,kaçtým uzaklaþtým...
Geçmiþimden her gün ana avrat düz gittiðim,

Bu sefer Bi küpe bakýyordu,
Ben de ona...
Tanýmaya çalýþýyormuþ gibi,
Bi hatýrlatmak istercesine...
Bu sefer varlýðýmdan habersizdi,
Ama ben bakýyordum iþte
Beni hiç tanýmayan birine,
Benim hiç tanýmadýðým birine
Belki bir daha göremeyeceðim birine,
Bir daha asla göremeyecekmiþ gibi baktým,
Ardýndan saygý duruþuyla bekledim,
Gözden kayboluþunu...

Sosyal Medyada Paylaşın: