hayal...
Hava sýcak ama ben üþüyorum,
Göðsümde derin Bi aðrý...
Daðýlmýþ saçým,daðýlmýþým
Dolmuþ þoförü kavga istiyor,
Ne tuhaf ki ben de öyle.
Bütün sýkýntým derdim,kendimle
Yetiþmeye çalýþýyorum,yetiþtirmeye
Zaman akýp giderken,yüzümden damla damla...
Tüm tutumluluðumla biriktirmeye çalýþýyorum,
Aðaçlar..
yazýn baþka güzel,kýþýn baþka
Yerde sürüklenen kaðýttan bile haz alýyorum...
Yanýp sönen þu lambalar,
Bir tek bana mý güzel ?
Eskimiþ çatýnýn üzerindeki o bakýr rengi paslar...
Paslanmýþ gibi kokan,yeni kesilmiþ eldeki kan.
Hiç felaket hayal eder mi insan?
Oysa her hayalim felaket...
Kimisi tek baþýma,kiminde cümbür cemaat...
Felaket bile güzel,herkes susup bakacak...
Öyle bir felaket ki,taþ, taþ üstünde deðil.
Toz, toz üstünde kalmayacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.