Yalnız İki Yürek
Zordur uzak düþlere prangalanmak. Yakýn düþler dilerim. yalnýz iki yürek þiirleþmesinde...
I.
denizi özledim
yosun kokusunu
martý seslerini
kayýklarýn hýrpaladýðý suyun saçaklanmasýný yosunlarla
-bilmezsin-
bahar göðsümdür
yaslanýr okyanuslar dilime
çaðlardým
ben hiç bir yerde öylesi alýmlý
bir yaný týlsýmlý yeþile rastlamadým
düþen dalýndaki sesine yandý toprak
sevdayý Yusufçuklar kýskanýrdý
sýrf bu yüzden maviye tutunur usanmadan tepelerin ardýndan bakardý yeþiline
uçurtmalarým
ne çok seviþmiþti bulutuyla
dudaklarýnda yaðmur damlalarý
topraktan çaldýðým çiçeklerin kokularýnda dalgalanan saçlarýyla
hep bir yerinden sýyrýlýp hayatý
özgür çýðlýklarýyla çýrýlçýplak býrakýrdý
haylaz kanatlarým
meleklerin kýskandýðý vakurlukla geriliyor þafaðýna daðlarýn
býrak öylece kalsýn gün batýmýndan arta kalan bakýþlarýn
gece þahididir
bekleme
ben sayarým kaç çýðlýkta gider yar
ne varsa toplar alýrým sesime
yad elime söylemem
kesilmesin kainatý besleyen sesin
susarým
kinlenir
uzak iklimler
baþýboþ düþler
her hecesi, her imlasý giyotin
baþý vurulmalý zalim gecenin
II.
unutma
kesik baþlý söðütler söyler
adýný
salýnýr kýyýsýnda çayýn
dolar gölgen suya aðýrlaþýr
çeker tomruklaþan bedenimi
dilim
dinle
birazdan günü mühürleyecek gölge
sesin çýldýracak
dallarda
yüzünde baharýn bin rengi
hadi baðla ellerimi
bin renkle seviþen düþlerin arasýndan sýzacak gün
uzun bacaklarýn arasýndan denize varacak bedenim
tutsaklýk sayma
kavuþulacaksa ummana
-sen bilmezsin-
ben dilimi gözbebeklerinde söndürdüm
acýmam suskunluðuma
þafak göz kapaklarýn
unutma/kapama
bulunmazdayým
aðlama ýslanýr bedenim
kabul etmez toprak
incinir düþlerim
kederim gülüþümde
kuþlar konmaz kirpiklerime artýk
bin yýllýk suskunluk benimki
sürer/düþer
aðulanýr gidiliþinle
yoksan topaldýr artýk akrebi saatin
zaman bir keþiþin türküsü
hep cehenneme yanar
ben zamanýn kölesi
zincirlerimde yankýlanýyor
bir sarnýcýn sancýsý
düþ/en olmadýk uçurumundan
gecenin ateþ böcekleriydik
yandýk kandilin yalancý aþkýnda
tutuþtu çengilerim med cezrimde
çok vakit sonra öðrendik
ateþ böceklerinin ýþýk saçmasý
korkudan…
bu yüzden yanýnda görünür kalbim
yeþil tutuþur
deniz dalgalanýr
avuçlarýma sakladýðým yýldýzlarým
bir bir savrulur rüzgara
mavi en çok yeþile yakýndýr
karanlýkta
III.
ateþ ve su
gün ve gece
acý ortaðýdýr düþlerin
katýk yapar Azrail suçuna
dil alýr payýný þiirden
atlar koyak sevdalýsý
harmanlanýr durur þahlanýþýnda
yabandýr
adý filizlenir baðlarýnda
þefkatin dolu dizgin sürgün verir daðlarýmda
kekik deðil reyhandýr taþý topraðý
alýr kundaðýna büyütür
söz biter uyanýþýnda
hadi bir düþ çiz
ikimizin adýný verelim
verem sabaha
yayýlan kýzýllýk
kýzýlcýk þerbetidir diyelim
her düþ aþka
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.