Kekliyorum...
Bir gündüz bir gece oluyor
Gün geliyor yapraklar bir bir dökülüyor
Zaman geçtikçe karlar yaðýp eriyor
Ben hala seni, duraðýn baþýnda bekliyorum
Her geçen gün alnýmda ki çizgiler çoðaldý
Sonra bir baktým saçýmda beyazlar baþladý
Nerden bilmiyorum unutkanlýk bana da sýçradý
Sen gelmedin, ben olduðum yerde tekliyorum
Bir gülüp bin suratýný asýyorsun,
En mutlu anýmda haber salsam, meþgulüm diyorsun
Beni gördüðün sokaklarda, yolunu þaþýyorsun
Sanki diyorsun ki - ben seni kekliyorum-
Güldüðüm zamanlar yoksun benim yanýmda
Aðladýðým zamanlar sa olmuyorsun hiç baþýmda
Geçen zamana raðmen hala bu yaþýmda
Sen yoksun, ben yine hayatý yekliyorum
Umutlarýmý en sonunda teker teker yitirdim
Sana dair hayalleri hiç baþlamadan bitirdim
Hayatýma artýk kapkara bir renk getirdim
Hüznü sensiz odalarda bir baþýma sekliyorum
Ömrümün en güzel günlerinde sen diye dolandým
Ne kadar yanýlmýþým, hep gelecek diye oyalandým
Oysa senin dünyanda koskoca bir yalandým
Kendi girdiðim dünyandan, yine kendim çekiliyorum
Seni kurduðum bütün hayallerden siliyorum
O yalan dünyanda sana mutluluklar diliyorum...
01.12.2009
Mustafa KAPLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.