Yalnýz ben tek baþýma yaþarken þu dünyada Sýkýntýlý günler içinde çýkývermiþtin karþýma O an birden nasýlda ýsýnmýþtým ben sana Ýlk defa yürekten dostum demiþtim bir insana
Kolay deðildi bir insanýn bir insana dost demesi Beraber otururken hemen bir çay demlemesi Çayýn yanýnda güzel þeyler ikram etmesi Ýhtiyacý olduðunda onun ihtiyacýný gidermesi
Tanýþma faslýyla baþlamýþtý bizim dostluðumuz Birbirimize kendimizi þakalaþarak tanýtýyoruz Yaþadýðýmýz hoþ olan eski hatýralarý anlatýyoruz Her ikimizde birbirimizden hoþnut ayrýlýyoruz
Zaman zaman hatýrlar bana telefon ederdin Bazý zaman evden çýkar senin yanýna gelirdim Ya beraber çarþýya çýkýp sahilde gezelim derdin Ya da sana hiç sormadan pastaneye doðru giderdim
Sohbet etmeye geldiðimde senin ikramlarýn yokmu Ýnsan ne kadar aç olsada onun karnýný doyururdu Bazý zaman olurdu ki senin evinde birþey yoktu Ama senin tebessüm etmen herþeyin deðerinden çoktu
Normalden iyiye doðru gittiði zaman iþin Birgün zengin olursam beraber gezeriz deyiþin Mutlu bir þekilde iþine gidip geliþin Bana yol gösterirdi bir iþe girmem için
Bir zamanlar büyük bir borç içinde yüzerken ben Senin hiç çekinmeden benim borçlarýmý ödemen Kalbimin atýþlarýný hýzlandýrýrdý bilmem neden Söyle bunlar unutulabilirmi hiç ebediyyen
Arasýra aramýzda tartýþmalar olurdu tabi Ama asla bir kavgaya dönüþmezdi ebedi Sakin sakin dururken tartýþmayý sevmezdi Edep ve ahlak kurallarýna riayet edelim derdi
Aramýzda öyle kesin kurallarla anlaþmýþtýkki biz Kimse bize soramazdý ’yoksa küsmüsünüz siz’ Söz vermiþtik ölene kadar dost kalacaktýk ikimiz Zaten dostluðun bitmesine dayanamazdý yüreðimiz
O kadar güçlüydü ki bizim dostluðumuzun baðlarý Dostluðumuz için yýkabilirdik sanki koca daðlarý Bu son cümle oldu her ikimizin ortak kararý Biz hep dost kalacaðýz dostluðumuzu yýktýrmayacaðýz..
Mustafa KAPLAN
2002 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa KAPLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.