ARINMA

Su olup akýverdi avuçlarýma
Kelimelere sýðýndým
Kana kana tükettim
Bendeki grileri.
Göðüs kafesimin orta yerinde
Çatýrdadý bir tohum.
Saðdým dünleri bugünden
Düþlerimden ayýrdýðým cam kýrýklarýyla
Sýrtýmdan sýyýrýp attýðým tüm yükler
Önümde sade bir koleksiyonun
Damýtýlmýþ tortulara bulanmýþ
Siyaha kesmiþ anýlarý…
Çarpýlýr ayaklarýma buðusu.
Flulaþmýþ görüntüler,
Hayal misali sevdalar…
Ýðneyle tutturulmuþ eðreti acýlar...
Zorla sokuþturulmuþ bir heybeden
Düþerler zamanýn týkýr mýkýr çözülmeleriyle
Ýþ görmenin sadetini sýrtlayan avuçlarýma.

Sonrasý olmayanýn güveniyle
Bir celsede boþayarak her þeyi
Gözlerimi baðlayan ellerin
Mendillerinden kurtulurum
Kör olmadýðýmdýr gerçeðe dönüþen o an.
Pembe sadece bir renk...
Tozunu silip anýlarýma katarým.
Artýk bu aynada gördüðüm benle rahatým der
Benim kükreyen yanlarým.

Ýþte benim demli çay kývamýndaki
Kendinden kendini doðuran hayatým
Ve ben Çatý katýmda biriktirdiklerimle...
Daha iyi bir dünyanýn ustasýyým...
Sosyal Medyada Paylaşın: