Ya Râb Ne işkence , Ne çile!!

Yarým asýr ,dünyanýn nefesini ,nefsini içtim
Yolun sonunu kimbilir ,bilene gerekmidir býlemedým..
Bazen koca Dünya dar geldi, sýra geldi ben Dünya ya
Hücrem býle deðiþtide ,ama bildim özüm ,hiç deðiþmedi ..

Ölümü anar ürperirim..
Sýrasýmý;
Azrail’e bugün gýt yarýn gel derim …

Namazdan kaçýp, keyfe daldým ,
Rakýyý Sarabý hic eksýk etmedým..
Dua ‘yý unutup
Allahh demeyi unutup , çok defa Golll dedým

Isyan ,sevgi yoldaþým oldu,
Büyüdüðüm ask’ýn kucaðý oldu
Cenneti cehennemi Aþk’da gördüm
Ölümü Ýmam’ý Gazali’den öðrendim

kabîr azabý bilmeden,dinimi sorana ýnsan dedým..
Tevbe etmedým , kýyamet kopmadý..


’Ya îsrâfil Þûr a üfle kým diyecek!!’
Sýra Azrail ‘e gelýnce O canýný kime verecek?

Kabristana girince, baðýr çaðýr nafile..
Köþkün mezar .
Kanepe koltuðun toprak
Yataðýn yorganýn kefen olacak!!



"Ya Râb
Ne iþkence !!
Ne çile!!”

Mýsra Mumcu

Sosyal Medyada Paylaşın: