MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ayaktayım
Mustafa KAPLAN

Ayaktayım



Evet dünya evet hayat
Kýs kýs gülüyorsunuz deðilmi
Bir çelme bir darbe daha attýnýz bana
Yine aðlattýnýz beni
Bu ne ilkti
Ne de son olacak
Ne çocukluk yaþadým
Ne de huzur gördüm
Yaptýklarýnýza kýzmýyorumda
Açtýðýnýz yaraya yanýyorum
Gurbet hasret özlem
Yalnýzlýk korkaklýk
Ve de duygusallýk

Hani bazýlarýna verdiðiniz
Gýpta ile baktýðým güzellikler varya
Biraz olsun bana da veremezmiydiniz
Ama siz suçlu deðilsinizki
Suçlu benim
Suçum iyi olmak
Suçum kalp kýramamak
Hiç kimseyiþ incitememek
Paramparça olmak pahasýna
Ses çýkartamamak
Ama ne yapayým
Elimde deðil
Kýramýyorum kimseyi
Çekip gidemiyorum
Tamam deyip es geçemiyorum
Yüreðim dayanmýyor
Ýçimdeki sönen yangýnýn külleri
Tekrar alevlenirken
Baþkasýna yardým etmekten
Kendimi alamýyorum
Kendi derdime çare ararken
Ayný dertte olan birine
Derman olma arzusuna
Karþý koyamýyor yüreðim
Kimseyi incitemiyorum
Ama paramparça oluyorum

Ne aþkta kazandým
Ne de kumarda
Herþeyde kaybettim
Ne aþkým aþk oldu
Ne de dostluðum
Yüreklerde daima durdu
Ben ne yapmýþtýmki
Ya da þimdi ne yapayým
Bir silah alýp alnýmamý dayayayým
Uçurumdan aþaðý kendimi mi atayým
Bilerek canýma mý kýyayým
Sonra allah sormaz mý bana
Benim verdiðim caný
Sen nasýl alýrsýn diye
Nasýl emanete hýyanet edersin diye
Yapamam! asla yapamam

Ne sevdiklerim benimle oldu
Ne de baþkalarý
Derdime çare buldu
Yandým! yandým! yandým!
Tam sönerken
Küllerim tekrardan alev aldý

Aþk nedir biliyormusunuz
Camdan bir kalbi kýrmamak için
Paramparça olmaktýr
Ama sizin paramparça olmanýz
Camdan kalbin umrunda bile deðildir
Dostluk ise
Altý delik bir kaba
Hergün deðerli birþeyler atmaktýr
Ve hiç alamamaktýr
Hep yüreðimden daðýttým
Bir yardým kurumu gibi
Karþýlýðýný düþünmeksizin
Çoðu dost bir yýldýz gibi kaydý gitti
Hala kalanlar
Ve listeye yeni eklenenler var
Gelene gelme diyemem
Girene git diyemem
Ama gidene kal diyebilirim
Böyleyim iþte ne yapayým
Söyleyin ne yapayým
Yüreðimi çýkarýp baþka bir yürekmi takayým
Mümkün deðilki

Bu yürek hep bana zarar veriyor
Sanki birileri toplanýp emaneten takmýþlar
Sadece kendilerini düþünsün diye
Taþýyýcý bir anne gibi
Ama nasýl taþýyýcý bir anne
Yavrusunu yok sayamýyorsa
Bende yüreðimi atamýyorum içimden

Þimdi bir süreliðine kalbimi aþklara kapadým
Ve dostlarýda düþünerek seçiyorum
Gah sürünüyorum gah ayaktayým
Bazende bir yerlere sürülüyorum
Ben SÜRGÜN üm
Her ne kadar üzülsemde
Sürünsemde bir yerlere sürülsemde
Ayaktayým ve gururumu ezdirmiyorum
Bunlar birgün geçecek
Böyle temenni ediyorum

28.12.2006

Mustafa Kaplan
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.