HAYATIN TECELLİSİ

Sessiz bir sýðýnak ruhum
Uzak tüm kâinattan
Ara sýra ufka yelken açan.
Huzurun ve sevginin yansýmasý
Ne varsa sevip kolladýðým.
Sýdkým sýyrýlmýþ nicesinden
Vefa, kýymet bilmeyen.

Nice durak ve sayýsýz insan gözü yolda kalmýþ;
Þu tren hani bir türlü gelmek bilmeyen;
Kompartýmanýnda sayýsýz bilinmeyen
Yükü aðýr çoðunun;
Bir cebinde umut
Bir cebinde mazi
Uzaklaþmak isterken kendinden
Çoðunun dinmek bilmez gözyaþý ve öfkesi.

Alacaklýyýz hayattan
Benliðimizi yakýp kavuran
Ne varsa için için yakan.
Susarýz mütemadiyen
Tek çare deðil midir elden gelen;
Yana yakýla dört döneriz
Çaresizliktir bel büken.

Nice yakarýþ dökülür dudaklardan
Rahmet yaðarken gökyüzünden;
Karýþýr yaþlar ve eþlik eder,
Her dem iç burkan
Sonu gelmek bilmez istekler
Kopamazken dününden
El vermiþtir Yaradan.

Baþý belli,
Nihayeti koca bir soru iþareti;
Kiminin hüznü kiminin derdi
Vefalý ya da karþýlýk bulamadýðýn bir sevgi seli
Ne geçersin kendinden ne sevdiðinden
Bu deðil midir hayatýn tecellisi.





Sosyal Medyada Paylaşın: