Nekahet dönemini zorlayan hasta gibi
Say ki birazcýk naza ve hoþ sözüne açtým
Esasen ben deðil de içimdeki þu sabi
Yalvardý da, derdimi o yüzden sana açtým
Hatýr için çið tavuk yenir diyorlar fakat
Her dem gönül alamam aðlamayý öðrensin
Yaþarken sevinç gibi hüzün de ayrý bir tat
Acýyla ciðerini daðlamayý öðrensin.
Dillenen tek sözümde bir mânâ yoksa eðer
Affet haklýlýk payý istemek kim, ben kimdi
Yine de ölçülemez sana verdiðim deðer
Hatýrým varsa düþün zira durum vahimdi
Omzuna ihtiyacým olsa da söylemedim
O kýrgýn ruh halimle harfler dahi kekeme
Hem de söze ne hacet O beni anlar dedim
Yeniden yapýlanýr gamzemde gülümseme
Oysa sen, ben deðildin bunu görebilseydim
Yaralanmýþ yüreðin öznesi ben olmazdým
Çaldýðým zamanlarý geri verebilseydim
Þimdi zembil dolusu borç içinde kalmazdým....
18 Nisan 2014 / NÜS