EBRU
EBRU
Ervahýmý gezenler hep talan eylediler;
Benzersiz bir dilber ki en sonunda birisi,
Ruhumdaki melekler yeminle söylediler,
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Elini uzatýp da bakanda ince ince,
Bir baþka olur gönül kalbe nakýþ örünce,
Rýfký ile bu tarzý demez miyim görünce?
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Envai çiçeklerden aldýðý özellikler,
Bir melek edasýyla sunduðu güzellikler,
Ruhuma bambaþka bir huzur, mutluluk yükler,
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Esen hoþ nefesiyle kaynar gönülden baðým,
Bitimsiz o neþeyi alkýþlar her yapraðým,
Rayihasýyla sanki erir de gider yaðým,
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Ebcedim kâfi gelmez sayýp da anlatmaya,
Bilgelik bir çiçeðe baþka boya katmaya,
Ruhum, gönlüm elvermez rastgele bal katmaya,
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Esvabýyla, diliyle farz ile ehli-i kýyam,
Bozulmamýþ duruyor bu çaðda asil boyam,
Rahatlatmaz mý beni özlediðim bu rüyam?
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Eðer korunuyorsa bu güzellikle âlem,
Böylesi bir güzeli nasýl methetmez kalem?
Rehavet bile duymam dese ki gel ol kölem,
Uðurlu tavrý ile o bir cennet hurisi.
Akrostiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.