Ahh güzel çocuk
Soðuk terler zihnimden boþalýyorken aþaðý,
Bir Trabzon akþamýnda, üþüyorken hislerim
Ve yazýyorsam, yüzündeki her bir heceyi,
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Çayýmý soðuttuysam, en tiryaki hâlimle,
Yaðmura deðiþtiysem, iki muhabbetini
Ve sevdiyse seni, zengin kafiyelerim.
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Raks etmez dizelerim, olmasaydý sebebim.
Âþktan ziyade deðil, naçizane hislerim.
Güldürüyorsa beni, bir keyif ki gözlerin
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Gün doðumuna yakýþtýrdým siluetini
Güzel olana hep imkânsýz derler ya hani
Meþke dalmýþ, yazýyorum senli hikâyeleri
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Seni görünce zannederim, yüreðim daha toydu.
Âþktan nasip almamýþ ve yalnýz sana koþtu.
Noktasý þiirlerin sanki kýrýk, nahoþtu.
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Hilâl’in lügatinde özne sana yakýþtý,
Sözlerin pir hoþ ki, zannettim kara kýþtý.
Zemheri ayýndan deðil, âþktan bir yakarýþtý.
Düþünsene güzel çocuk; Öznesi sensin þiirlerimin.
Hilâl ÖZDOÐAN
2014//TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.