Elisa
Örmüþ baþak saçlarýný caným Trapezus
Gelirsin sanmýþ bugün, þehir hayli sus
Baþka bir dostlaymýþsýn þu Konak Yolu’ndasýn
Hasret ettim cananým, bekletme gel, gel.
Zannediyorum unutmuþum þehrin sensiz halini
Pek duygusal, bi hâlim, sormaz kimse hâlimi.
Yok ki çekecek bir gün, ben gibi gevezeyi.
Lafý güzaf etmem söz, yeter ki gel, gel.
Lale kokluyorum, menekþe gibi sanki.
Þehri soracak olursan gökyüzü mosmor baki.
Þen bir kahkaha duydum, o sen miydin sahi?
Âþk da peyda olmasýn, gari sen gel, gel.
Elisa! Adý güzel, kendi güzel, Trapezus kokulu
Muhibbinin hasý, süslü balýk hatunu
Ruhu alaca, yüreði ak, gönlü âþk ile dolu
Kýrk yýllýk kahve hatýrýna c’aným koþ gel, gel.
Meymenet yok dostum sensiz güneþ bile
Yüzünü dönmüþ sanki yaðmursuz her bir zerre
Bereketi yok þehrin sanýrsýn var zelzele.
Ýyi ki gel Mora’m, tez gel, hoþ gel, gel.
Hilâl ÖZDOÐAN
2014//TRABZON
Dostun en güzeline; Sevgi ve muhabbetlerimle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.