Ölümüne severken...

-yalnýzlýk toprak perdesinin ötesi
ölümün bir baþka nefesi ayrýlýk-

asýlýyor yoksul naðmeler sesimin cývýltýsýna
her sokakta her köþede esrik þarkýlar

ömrümün mevsimine demirliyor sonbahar

hani hüzün kuytu köþelerde kelepçeliydi
hani nergis kokulu tenim vazgeçilmezdi

yalnýzlýk damarlarýmýn deltasýna birikirken
gözlerimin panjurlarýna asýlýyor ayrýlýk

nerde bakýþýmla yeþeren bozkýrlar
nerde ellerimden su içen atlar

gözlerin neþter olup kanatýrken gözlerimi
býrakýyorum ardýma küflenmiþ hayalini
ve parçalanmýþ hikayemi

-yürek gemisi alabora
küpeþte tuzlu sular içinde
içimde çöl kuraklýðý-

hangi coðrafya
hangi ütopya kabul eder bu melun yazgýyý
acýlarý peydahlarken kucaðýma

ve ölümüne severken
hangi zincir baðlayabilir aþký...





AA
Sosyal Medyada Paylaşın: