Harf Göçü

/güzlerinden geçtim mevsimlerin, sona dokunan takvimlerde
ama gözlerinden geçemedim senin
çünkü sana okunmuþtu þiirlerim.../


biliyorduk
muradýna erememiþ kahramanlarýn,
kerevetine çýkma telaþýmýzdý çocukluk.


-I-

masalýný beðenmeyen kahramana,


avuçlarýndan çekip aldým hayat çizgini, mýsra yaptým
kelimelerden þiir ördüm üstüne
ömrün oldu þiir
yaranamadým...


gözlerimi býraktým baþ ucuna, içinde sen vardýn
aynalardan hazandý, aylardan nisan
lisaný eksik kaldý mýsralarýmýn
baktýn, yalnýzca kendini gördün aynalarda
tüm aylarýn sýzýsýyla gözlerimi senden çekip aldým
göremediklerinin üstüne basa basa aðladým


ama biliyorduk,
harf göçüne maruz kalmamýþ kaderin,
keder diye okunmadýðý bir þiirdi mutluluk.


-II-

þairini beðenmeyen þiire,


dokunduðun her kalem kendi intihar mektubunu yazdý
dirilmedi yeminlerin, dirilmeyecek bir sondu bu
ve öldürdün içi tebessüm dolu cümleleri
ve gömdün geceydi, ve öldün sayfalar boyu...


oysa mavisini sana ayýrmýþtý gök ve yüzünü bana
belki de senin yüzündendi martýlarýn içimi sevmeyiþi
senin yüzündü çünkü paylaþamadýðýmýz
yýllar geçse de yokluðuna alýþamadýðýmýz.


ve bilemediðimizden sustuk
tutulmamýþ sözlerin göz bebeðinden,
yanaðýmýza süzülmemiþ bir yaþtý umut


unuttuk...



Büþra Topbaþlý
Sosyal Medyada Paylaşın: