dalýnda býçakladým ,
bir domatesin yanaðýný
kanadý...
kýyamadým,
üzgün ellerimle yýkadým namüsait tenini
saçlarýný okþadým deniz börülcelerinin
üzerime sindi,
ela gözlü kokusu
sükut etti serzeniþler,
çatlamýþ topraðýmda
duyamadým...
utandý eski yüzlü ikindim dergahýmda
sigara sardým yerli tütünden,
sararttým iþaret parmaðýmý
sek bir hüznü attým,
küçük kadehlere
tomurcuklandý dünümün yamalý hali
yadettim kulluk ettiðim kulu
ziyan bir aþký,
dövme yaptým sol omzuma
dudaklarýndan öptüm
topuðuna adým yazýlmamýþ Ýstanbul’u,
þeytan uçurtmasý oldum sonra ,
sahici bir yüzün
yalnýzlýðýmý taþladý Ýda’nýn,
tanrý emzirmeyen tanrýçalarý
bir can sýkýntýsýný sevdi ölesiye,
iliksiz ceketim
bildim
duydum
rekâtlandý dizlerim
durmadan öldü,
yeniden doðacak duvaksýz kadýnlar
h/içlendim arasatta
durmadan öldü amelim
harlandým
darlandým hoþnut bir hayatta
suadiyeikibinondörtnisan
Demir Mutlugil