Gözlerim gözlerinin eþsiz manzarasýnda Dalýp gidiyorum kendimden çok uzaklara Tarifsiz anlam yüklüyorum bakýþlarýna Konuþ deme bana Suskunluðumda haykýrýyorum sana, duysana
Soludukça nefesine deðen havayý Hüzün buzullarým eriyor Denizler sýzýyor damarlarýma Dünya bir kum tanesi avucumda Kanatlanýp uç deme Koþuyorum iþte bak/sana...
Baharda dirilen onca çiçek Ve dört yapraklý yonca Güneþin þevkatli cömertliðine aþýk Filizlendi umudum Sana tutundu köklerim Bahar nerde deme Yaðýyorum sana sýrýlsýklam ýslansana...
Aþýk saza gelir, mýzrapta tel dile Bülbül güle gelir, dikenini bile bile Kalem yaza gelir, yazdýðýný sile sile Kölem nerde deme Eðildim sana, baþýmý vursana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Odabas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.