Ölmekti bu Ayaklarýmýn altýndan kaymasýydý yerin Kopmasýydý kýyametin Gözlerimin önünde bir hiçliðin uzanmasýydý
Ve yeniden doðmaktý Baþka deðil, ama daha zor Daha acýlý bir hayata Hatýrlayarak Ben, ben deðildim sanki Ne gözlerim tanýdýktý Ne yüzüm, ne ellerim Ruhum olabildiðince uzaktý benden Ama dipsiz bir özlem duruyordu orda hala Yüreðimden bile derin
Ölmekti bu Ve yeniden doðmaktý gözyaþlarý içinde Güneþ kýpkýrmýzýydý doðduðunda Gece kopkoyu güneþ indiðinde Ama ne korku vardý bende Ne de endiþe Hiçbir þey gerçek deðildi sanki Varolan dinmeyen bir acýydý Ne sen vardýn o gerçeklikte Ne ben Ne zamandan beklediðim vardý Ne senden Gerçek olan koca bir yalan
Ölmekti bu Ve yeniden doðmaktý Ama zordu Çok zordu Aslýnda bu doðmak Derin ve hissiz bir uykuya uyanmaktý
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.